“आमा”
पैसाको निम्ति नजाउ पर मातृ नै छोडेर ।
अशक्त हँदा को होला हेर्ने माया नै गरेर ।।
परदेश गई के नै पो होला स्वदेश गुमाई ।
फर्क हे प्यारा आमाको विन्ति बसौंला रमाई ।।
मनुष्य चोला पाएर तिमी खुशी हौ जहिले ।
यो चोला खोजी पाउने छैनौ तिमीले कहिले ।।
सन्तान खुशी राखौंला भन्ने मातृको रहर ।।
नतीजा पनि असल ल्याई बने है अमर |
मातृको मुहार हँसिलो पार्दै तिमी नै रमाए ।
जीउन निम्ति चाहिने मात्र सम्पत्ति कमाए ||
मातृको सेवा गरेर पनि धन र सम्पत्ति ।
धनको निम्ति कल्यैि पनि नल्याए विपत्ति ।।
वात्सल्य माया पाउँदा पनि काँ जान्छौ छोडेर ।
असल कीर्ति दिए है तिमी त्यो बाटो मोडेर ।।
अक्षम सेवा गरे है तिमी सक्षम बनेर ।
माटो मै आयौँ माटो मै जाने माटो मै मिलेर ।।
“Mãe”
Não vá por dinheiro, deixar a sua mãe sozinha,
Quem vai cuidar deles quando forem deficientes.
De que adianta ir para o exterior e perder a pátria?
Volte para casa amor, é um pedido de mãe, vamos viver felizes.
Fica sempre feliz por conseguir roupas humanas, Porque nunca vai encontrar estas roupas humanas.
O desejo da mãe é manter seus filhos felizes, Acredite em coisas verdadeiras e seja imortal. Fique feliz quando faz sua mãe sorrir,
Ganhe dinheiro suficiente para viver.
É riqueza e propriedade,
mesmo quando deve à mãe.
Nunca traga desastre à riqueza,
quando recebe um amor afetuoso até onde pode ir? Ao seguir por aí será imortal.
O serviço desavindo renasceu,
Viemos juntos na terra até regressarmos à terra.
Poema escolhido e traduzido por Agrima Poudel (Nepal). 12ºA
